Magdalena Nykiel

• behawiorysta zwierzęcy: Specjalista Terapii Zachowania Zwierząt DipCABT (COAPE)
• zoopsycholog (Psychologia Zwierząt – zagadnienia podstawowe i aplikacyjne, Polska Akademia Nauk)
• posiada certyfikat w zakresie zarządzania schroniskami dla zwierząt wydany przez Królewskie Towarzystwo Do Spraw Zapobiegania Okrucieństwu Wobec Zwierząt (RSPCA)
• członek Stowarzyszenia Behawiorystów i Trenerów COAPE – CAPBT
• członek Polskiego Towarzystwa Etologicznego (PTEtol)
• konsultant terapii ekstraktami kwiatowymi dr. Bacha
• mgr filozofii (Uniwersytet Śląski)

"Zwierzęta towarzyszyły mi odkąd pamiętam…" Tak zaczyna się większość autobiografii osób zajmujących się zwierzętami. W moim wypadku rzeczywiście tak było. Moją pierwszą „miłością” były kury – mogłam karmić je godzinami. Pierwszą papugę dostałam od rodziców w prezencie na trzecie urodziny. I był to prezent wymarzony, wyśniony, zaplanowany. Czekałam na nią pół roku! Do dziś, w najdrobniejszych szczegółach pamiętam wizytę w sklepie i to, że podobno wybrałam najbrzydszą.;)

Potem w moim życiu pojawiły się psy, a jeszcze później koty, którym udało się niemal całkowicie zawładnąć moją duszą. 

Od roku 2002 każdy mój dzień wypełniała intensywna  praca z bezdomnymi zwierzętami i na ich rzecz. Rok później zdałam z wyróżnieniem egzamin RSPCA w zakresie zarządzania schroniskami dla zwierząt. Przez sześć lat byłam członkiem zarządu stowarzyszenia prowadzącego społeczny azyl dla zwierząt i liderem wolontariuszy zajmujących się bezdomnymi kotami.

Udało mi się wprowadzić wysoki  standard opieki nad kotami i wiele rozwiązań, które do dnia dzisiejszego są z powodzeniem wykorzystywane. Efektem mojej pracy było radykalne zmniejszenie umieralności kotów w azylu (z 80 % do 5-7 % w latach 2004-2007). Organizowałam i nadzorowałam pracę wolontariuszy. Opiekowałam się kociętami, także wychowując je bez udziału matki. Zajmowałam się kotami w azylowej kociarni pełniąc stałe dyżury. Zetknęłam się ze wszystkimi problemami związanymi z opieką nad dużymi grupami zwierząt (model żywienia, problemy zdrowotne, epidemie, trudności z aklimatyzacją, agresja, (od)budowanie relacji z człowiekiem). Każdy z nich musiałam jakoś rozwiązać.

Opiekowałam się kotami ciężko i przewlekle chorymi, po wypadkach, kotami będącymi w złym stanie psychicznym. Przez wiele lat zajmowałam się kotami wolno żyjącymi – obserwując je w środowisku naturalnym, prowadząc akcje sterylizacji, ratując je i oswajając w razie konieczności. W swojej pracy zmierzyłam się z całym spektrum problemów dotykających koty i psy.

Jestem pomysłodawczynią i Fundatorem (2010) Fundacji Na Rzecz Ochrony Zwierząt Pod Jednym Dachem. Byłam pierwszą Przewodniczącą Rady Fundacji (VI 2010- V 2013).

Terapią zachowania zwierząt towarzyszących (psów i kotów) zawodowo zajęłam się w roku 2008. Jestem behawiorystą zwierzęcym dipCABT (COAPE) i członkiem założycielem Stowarzyszenia Behawiorystów i Trenerów COAPE. Ukończyłam kurs dyplomowy Practical Aspects of Companion Animal Behaviour and Training na licencji Centre of Applied Pet Ethology (COAPE), otrzymując najwyższą ocenę (A+).

Pogłębiałam swoją wiedzę o zwierzętach w Instytucie Psychologii Polskiej Akademii Nauk, kończąc studia podyplomowe na kierunku Psychologia Zwierząt: zagadnienia podstawowe i aplikacyjne z oceną bardzo dobrą.

Uczestniczę w ważniejszych wydarzeniach branżowych: seminariach, wykładach i warsztatach. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Etologicznego.

Moja specjalizacja to koty oraz możliwości zapewniania dobrostanu psom i kotom w warunkach schroniskowych.

Jestem wegetarianką od kilkunastu lat. Pasję i zaangażowanie w poprawę losu bezdomnych zwierząt  dzielę z Mężem. Mamy przyjemność dzielić dom z kilkoma kotami. Są one również przyjaciółmi naszych dzieci – Jagody, Macieja i Bartosza.